ยิ้มเข้าไว้....โอ้ดวงใจที่เศร้าโศก

เมื่อครั้งที่......เผชิญกับขวากหนามดุนยา ความเจ็บปวดต่างๆนาๆเข้ามาสะกิดหัวใจ หัวใจพังทลายน้ำตารินไหลไม่เหืยกแห้ง ความเสียใจเข้ามาถ่าถ่มสู่ก้นบึ้งหัวใจ คำว่า “อดทน” ไม่รู้จักอีกต่อไป ในความสับสน น้ำตาเอ่อล้นเช่นกัน โอ้บ่าว.....ผู้ต้อยต่ำ เช่นนั้นแหละ...ชีวิตในดุนยา เราไม่สามารคาดเดาได้ว่า อัลลลอฮฺได้เตรียมอะไรให้แก่เรา ในบางครั้งเรามีความสุขเสียเหลอเกิน และในบางครั้ง...เราเป็นความทุกข์และเสียใจ แต่ว่า.....อย่ากังวลเลย อัลลอฮฺนั้นคือ พระเจ้าของเรา พระผู้ทรงเมตตาและกรุณา จงเชื่อมั่น.....เถิด อัลลอฮฺไม่ได้อยากให้เราเสียใจ แต่ทว่า อัลลอฮฺอยากเรายิ้ม หัวเราะ มีความสุข ที่นั่น ในสวรรค์ของพระองค์ อินชาอัลลอฮฺ ที่ๆ ภายใต้นั่นมีแม่น้ำไหลริน สายน้ำที่จะทำให้จิตใจมีความสุข มันช่างสวยงานเหลือเกิน โอ้บ่าว.....ของอัลลอฮฺ ความเสียใจของท่านในวันวานไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรเลย.... สำหรับวันพรุ่งนี้ของท่าน ด้วยความเสียใจ ท่านจะถูกนำไปสู่ความสิ้นหวัง โลกทั้งใบทำไมมันแคบอย่างนี้ ไม่มีมีค่าอะไรเลย ทั้งๆที่ ดุนยา นี้ เป็นโอกาศให้เราได้ไกล้ชิดพระองค์อัลลอฮฺ เพื่อไขว่ขว้า ญันนะฮฺ ที่ปราศจากทุกๆความเสียใจ ใน......ความเศร้าโศก น้ำที่ว่าหวานก็กลายเป็นขืนขม อาหารที่โอชะก็ไร้ซึ่งรสชาติ กุหลาบที่บานสะพรั่งก็ห่อเหี่ยว จงจำไว้ว่าน้ำตาที่ดีที่สุด คือน้ำตาที่ไหลรินอาบสองแก้มในความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ ในความละอายต่อบาป โอ้.....บ่าวของอัลลอฮฺ จงมองรอบๆกายของท่าน และลุกขึ้นยืนยัดต่อไป อย่าสิ้นหวัง และ ท้อแท้อย่างง่ายดาย รอยยิ้มที่ท่านส่งมา และน้ำตาที่ไหลริน เก็บไว้เพื่อเป็นบทเรียน ทุกๆอย่างที่ท่านได้ยินและได้ฟัง เก็บไว้เป็นแนวทาง