อัสสามมูอาลัยกุม
เคยถามตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมการเรียนต้องมีการสอบด้วย แต่ก็ช่างมันเถอะครับตอนนี้ก็น่าจะเป็นฤดูแห่งการสอบ มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนที่คิ้วติดกัน หน้าเครียดๆกันไปหมด ถ้าเราสังเกตดูสิ่งสำคัญที่สุดในการอ่านหนังสือนั้นก็คือ “ความจำ” เพราะตามที่เรารู้ๆกันอยู่อาวุธที่สำคัญที่สุดในการสอบนั้นก็ความรู้ที่เราจำจากที่เราอ่าน ปัญหาก็คือ จะทำอย่างไรให้จำได้ดี ตามบทกลอนของอีหม่ามซาฟีอีย์ที่กล่าวว่า “แท้ที่จริงแล้วความรู้คือแสงของอัลลอฮ” อีหม่ามซาฟีย์เป็นผู้ที่มี่ความจำอย่างยิ่งยวดถึงขนาดเวลาท่านจะอ่านหนังสือหรือท่องจำอะไรสักอย่างท่านต้องปิดหน้าหนึ่งแล้วก็อ่านอีกหน้าหนึ่งของหนังสือเพราะกลัวว่าจะจำมั่วและครั้งหนึ่งท่านไปหาอาจารย์ของท่านที่มีชื่อว่า “วากีล” (ถ้าผมจำไม่ผิด)แล้วก็ศึกษาอย่างปกติแต่ที่ไม่ปกติก็คือความสามารถในการจำของท่าน แล้วท่านก็เล่าให้อาจารย์ท่านนั้น อาจารย์ท่านนั้นก็ได้ถามอีหม่ามซาฟีอีย์ว่าไปทำอะไรมาเมือเช้า ท่านอีหม่ามซาฟีอีย์ก็นึกขึ้นได้ว่า เมือเช้าในระหว่างท่านเดินอยู่นั้น มือของท่านไปสัมผัสกับขาของผู้หญิงคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ ท่านอาจารย์ของเขาก็ได้ตอบว่า นั้นแหละคือสาเหตุ เราก็ลองมาสำรวจตัวเองดูว่าวันๆเราได้ทำอะไรไปบ้างคงไม่ต้องอธิบายให้ออกทะเลไปเรารู้อยู่แก่ใจดีนักเรียนนักศึกษาส่วนใหญ่รวมทั้งตัวผมด้วยพอถึงฤดูการสอบเรามักจะใช้ “ทฤษฏีการอ้วก” แล้วนำวิธีนี้มาใช้ในห้องสอบเป็นวิธีนิยมในหมู่นักเรียนนักศึกษา ทฤษฏีนี้ก็คือ การกินให้เยอะ แล้วก็อ้วกออกมาให้มากเท่าความสามารถ ปกติแล้วเราจะไม่อ่านหนังสือในเวลาว่างหรอกครับหมายถึงส่วนใหญ่เราจะไม่อ่านจนเส้นยาแดงผ่าแปด เรามักจะอ่านในคืนวันสอบหรือสองสามวันก่อนวันสอบอ่านให้มากที่สุดจำให้มากที่สุดแล้วใช้ความจำของเราที่ได้อ่านนั้นใช้ในห้องสอบเราเคยแปลกใจไหมว่าทำไมเราอ่านแล้วจำทันทีเลยในช่วงค่ำคืนเดียวนั้นแหละครับที่เขาเรียกว่า ทฤษฏีการอ้วก อาหารที่เราทานเข้าไปเสมือนความจำ พอถึงห้องสอบก็อ้วกออกมาไม่มีอะไรติดท้องเลย พอเวลาผ่านไปก็รู้สึกหิวขึ้นมา แต่ผมว่าถ้าจำเป็นก็น่าใช้วิธีนี้นะครับดีกว่าปล่อยให้ท้องว่าง เดี้ยวกระเพาะถามหาจะปวดท้องไม่สบายอีกและเราอาจไม่ลืมโรคกระเพาะนี้ก็เป็นได้(จำเลย)
สุดท้ายขอดุอาร์ให้ทุกคนสอบผ่านได้คะแนนงามๆดีๆ ผมขอตัวไปใช้ทฤษฏีการอ้วกก่อนครับใกล้สอบแล้ว
อัลลอฮคุ้มครองคราบบบบบบบ
เรียบเรียงโดย Anas Dawor(Ibnu-sha-ti-E)
